Sumbawa

Sumbawa is opvallend droger dan de buureilanden Lombok en Flores en het eiland kent een minder productieve landbouwproductie. Echter, vanwege het gebruik van irrigatiesystemen en dammen is het toch mogelijk om rijst, knoflook en uien op de lagere vlakten, te verbouwen. Andere manieren om inkomen te generen zijn via de productie van zeezout, vissen of het houden van vee. Sumbawa kent een andere religie dan haar oostelijke buureilanden. De voornaamste religie is hier de islam. Terwijl op Flores, Sumba en Timor missionarissen erin slaagden de meerderheid naar het christendom te converteren.

Sumbawa Besar is de belangrijkste stad in het westelijke deel. Hier vind je enkele aantrekkelijke stranden met prima snorkel mogelijkheden. Een eiland genaamd Moyo, ten noordoosten van Sumbawa besar, is een nationaal reservaat. Dit reservaat biedt bezoekers de mogelijkheid om het loofbomen bos en de zee tuinen te bezoeken. In de omgeving van Sumbawa Besar kunnen nog steeds enkele houten huisjes op palen in de traditionele dorpen worden gevonden. In de rijstvelden die aan de dorpen grenzen worden er tijdens speciale gelegenheden buffelraces gehouden.

Als je het eiland in een richting van west naar oost doorsteekt, kom je via een bergachtig binnenland en de vele vissersdorpen uiteindelijk uit in Bima. Het district was eens een machtig sultanaat met een invloed die zo ver als Flores, Sumba en Timor reikte. Het paleis van de sultans is nog steeds in goede conditie en een interessante plek om te bezoeken. De bevolking in de bergachtige omgeving leeft nog steeds volgens lokale tradities. Hun traditionele A-vormige huizen zijn opmerkelijk en nog deels bewoond. Hier zijn enkele goede wandelmogelijkheden die garant staan voor mooie uitzichten. De kustbewoners volgen de regels van de Islam stelling: vrouwen bedekken hun hoofd met kleurrijke hoofddoeken. Lokaal worden deze rimpu genoemd.

Als je de hoofdweg in oostelijke richting volgt passeer je prachtige landschappen met uien- en knoflookvelden. Deze worden handmatig geïrrigeerd door het gebruik van twee emmers. Deze worden over de schouder gedragen met behulp van een stok. Het laatste dorp om te stoppen is Sape van waaruit de boot vertrekt in de richting van Komodo en Flores.

Komodo

Tussen Sumbawa en Flores ligt het nationale park van Komodo. Dit park bestaat uit tientallen kleine eilanden omringd door prachtige riffen. Het is binnen deze grenzen waar de wereldbekende komodovaraan zijn leefomgeving heeft. Op het droge, en schaars begroeide eiland vindt dit bloeddorstige reptiel haar prooien zoals ratten, herten en varkens. De twee grootste eilanden zijn Komodo en Rinca en beide eilanden hebben faciliteiten voor bezoekers. Bijgestaan door getrainde parkwachters kun je verschillende wandeltochten maken, opzoek naar de komodovaraan. Het open en droge bos laat ook gemakkelijk andere wilde dieren zoals herten, varkens, paarden, apen en avifauna.

Er zijn goede duik- en snorkel plaatsen verspreid over het hele nationale park.

Flores

Als het aankomt op natuurlijke schoonheid is Flores zonder twijfel het mooiste eiland van de Lesser Sundas. Vele delen van het eiland zijn nog steeds bedekt met tropisch groen regenwoud. Het is daarnaast de plek waar niet minder dan 14 actieve en indrukwekkende vulkanen het binnenland domineren.

Ikat weven is op binnenland nog steeds erg gebruikelijk terwijl er in de kust regio’s andere technieken worden toegepast. Motieven en het gebruik van natuurlijke verf verschilt sterk per dorp.

Voor de meeste reizigers die van Sumbawa of Komodo komen is Labuanbajo het eerste plaatste wat ze op Flores bezoeken. Dit kleine islamitisch vissersdorpje heeft enkele interessante bezienswaardigheden in haar omgeving. Dit is ook de plek van waaruit de eilanden van het Komodo Nationale Park kunnen worden bezocht.

Bij het volgen van de hoofdweg in oostelijke richting is Ruteng het volgende dorpje op de route. Dit dorpje is gelegen op een hoogte van ongeveer 1400 meter en is het centrum van het Manggarai volk. Dit volk staat onder andere bekend om het spectaculaire caci ritueel. Dit zweepgevecht was voorheen een belangrijk bewijs voor mannelijkheid ten tijde van oorlog. De aanvaller gebruikt bij dit ritueel een buffelzweep en de verdediger draagt een schild en een bamboeknuppel. Vandaag de dag is het een ritueel dat wordt beoefend tijdens ceremonies. Een traditie van de Manggarai is om hun rijstvelden in een spinnenwebbenvorm in te delen. Ieder deel is van een ander lid van de stam. Vandaag de dag is deze opmerkelijke vorm minder voorkomend, alhoewel het nog wel gevonden kan worden. Verscholen tussen de Manggarai zijn er nog steeds enkele dorpen die de traditionele Manggarai huizen hebben.

Ten oosten van Ruteng ligt het dorpje Bajawa op een hoogte van 1200 meter. Bajawa is het centrum van het Ngada volk. Omdat ze eeuwenlang in isolatie hebben geleefd hebben ze veel van hun gebruiken, alsmede hun architectuur, kunnen behouden. Deze regio wordt gedomineerd door de Inerie vulkaan. Door deze bergachtige regio lopen, en de vriendelijke dorpsbewoners ontmoeten, is een wonderbaarlijke ervaring.

Als je de hoofdweg achterlaat en in de richting van de noordkust vertrekt kom je binnen enkele uren aan in Riung. Hier vind je het Kepuluan Tujuhbelas Nationale Park, of het ‘Zeventien eilanden nationale park’. Dit park beschermt koraal, mangrovebossen en houdt hagedissen in de gaten. Deze hagedissen zijn verwant aan de Komodovaraan. De volgende bestemming is de 1600 meter hoge Kelimutu vulkaan in het binnenland. Deze vulkaan wordt frequent bezoekt vanwege haar drie kratermeren die van kleur veranderen. De meeste bezoekers blijven in het nabij gelegen Moni of Detusoko. Naast deze vulkaan is dit gebied ook een bezoek waard vanwege de cultuur.  Er zijn een heleboel ikat weverijen, maar daarnaast kunnen ook de traditionele huizen met hoge palmrieten daken hier gevonden worden.

Maumere in het noorden is het laatste dorpje dat je bezoekt alvorens je het eiland verlaat voor je volgende bestemming. Maumere heeft een aantal interessante culturele en architecturale bezienswaardigheden. Alhoewel een deel kapot in 1993 kapot is gegaan als gevolg van een aardbeving, zijn de riffen zeker de moeite waard.

Sumba

Sumba’s verbluffende megalieten, marapu religie en wereldbekende ikats maken dit eiland zeker de moeite waard. Het eiland is opgedeeld in twee gebieden: West-Sumba met Waikabubak als hoofdstad en Oost-Sumba met Waingapu als hoofdstad. Het westelijke deel staat bekend om haar witte zandstranden alsmede haar traditionele dorpen en huizen met grote rieten daken. De architectuur van de huizen is sterk verbonden met de marapu religie die hier nog steeds veel beoefend wordt. Spirituele krachten, inclusief goden, geesten en voorouders worden aanboden en om hulp gevraagd. Op de zolder van het huis, die gezien wordt als het onderkomen voor de spirituele krachten, worden vaak offers geplaatst. Oost-Sumba heeft minder traditionele huizen, maar staat bekend om de stenen megalieten (die opgezet werden tijdens grote begrafenisceremonies) en ikat weverijen. Maanden en zelfs jaren kunnen voorbijgaan alvorens het doek klaar is. Traditionele patronen worden gebruikt en met behulp van natuurlijke verf worden de doeken gekleurd.

In het westen van Lombok, nabij de haven naar Sumbawa vind je eilanden met mooie witte zandstranden en prachtige koraalriffen. De accommodatie is hier erg schaars, maar je kunt de eilanden ook verkennen vanuit andere nabijgelegen dorpjes. Ontspannen is perfect op de door strand omringde Gili eilanden, of kleine eilanden ten zuidwesten van Lombok. Snorkelen en duiken is hier ook mogelijk.